برای فرزندان عشق، دانش و ایستادگی
سالهاست که دانشگاه پیشاهنگ جبهه اول ایستادگی در برابر هتک حرمت انسانیت بوده است و مادرانه چنان فرزندان برومندی را بر قامت پیکر شرافت و آزادگی استوار کرده که فقط میتوان اسطورهها و افسانههای زمانهشان نامید. دیرزمانی است فرزندان این بطن گرم "چراغ رابطه" را روشن نگه داشته و سیمای زیبای زندگی را به نور امید آمیختهاند.هرچند سنگسارش کردند ، تاراجش کردند، به گلولهاش بستند و به نااهلانش سپردند اما همچنان بسان الهه پرفروغ بشریت، نسلها را از خوان رنگین دانش و ایستادگی، عشق و زایایی سرشار میکند و پیکر خستهاش استوار مانده است.
سالهای زیادی را به یاد داریم که این فرزندان چگونه صفشکنِ دیوارهای پوسیده جهل و نامرادی بودند و مادرانشان را در پیچ و خم بازیهای ناصواب شرع و عرف سیاستمداران تنها نگذاشتند و از آن سو نیز، تسلیم ذهنیت واپسگرای تحمیلشده تاریخی بر جامعه نشدند.ایامی که مادران رنجور از جور زمانه را در پهنهی سرد خیابان در برابر جهل، جور و مصامحه تنها نگذاشتند. باری، هنوز گرمای مقاومت مادرانه در روح و جسم این فرزندان جاریست و همچنان اصالت مهر مبارزه با نادانی و استبداد را بر پیشانی بلند خود دارند.
اینک اردیبهشتمان را مادرانه با فرزندان دانشگاه تقسیم میکنیم آنچنان که شیرین، فرزاد، علی، فرهاد و مهدی چندی پیش با ما چنین کردند و همراه با شما این " چراغ رابطه" را شعلهورتر میکنیم.
مادران صلح کردستان
۲۴/۲/۱۳۹۰

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر