بنا به گزارش منابع خبری دو برادر به نامهای محمد و عبدالله فتحی ، سحرگاه امروز بعد از آخرین ملاقات با مادرشان، اعدام شدند.
اتهامات این دو برادر از سوی مقامات قضایی، محاربه با خدا از طریق سرقت مسلحانه و تشکیل گروه غیرقانونی ضد نظام جمهوری اسلامی عنوان شده است.
بیژن فتحی، پدر این دو جوان محکوم به اعدام، به کمپین بین المللی لغو مجازات مرگ گفته بود “حکم یک ماه پیش در دادگاه تجدید نظر تایید شد و ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ طی تماس تلفنی با مادر این دو زندانی خبر دادهاند که حکم آنها فردای آنروز یعنی ۲۷ اردیبهشت جاری اجرا خواهد شد.
از طرفی
بیژن فتحی، پدر این دو جوان اعدامی، در گفتگو با گزارشگر هرانا گفته بود: "محاربه به معنی جنگ با خدا و جنگ با نظام اسلامی ست، در حالی که پسران من هیچ جنگی با خدا و نظام اسلامی نداشتند."
در هشتم فروردین ماه سال ۱۳۸۹ هفت نفر به نامهای محمد و عبدالله فتحی فرزند بیژن، داوود جمشیدیان فرزند محمدرضا، سعید جوانمردی. فرزند یدالله، محسن گودرزی. فرزند لطف الله، دانیال امیریاوری. فرزند محمدرضا و ابراهیم جوانمردی. فرزند رضا توسط نیروی انتظامی در چالوس (استان مازندران) بازداشت و به اصفهان منتقل شدند.
شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان به ریاست قاضی مقضی در جلسهای دو ساعته به محاکمهٔ این افراد پرداخته و نامبردگان را به اعدام محکوم کرد.
این در حالیست که پس از ارسال پروندهٔ این هفت تن به دیوان عالی، قضات دیوان اعلام کرده بودند که حداکثر مجازات ایشان باید ۷-۱۵ سال زندان است. بر همین اساس حکم پنج نفر لغو اما حکم اعدام محمد و عبدالله فتحی تایید شده و به گواه خانواده شان، مسئولان گفتند که از بالا دستور آمده که این دو نفر بایستی اعدام شوند.
بیژن فتحی با اشاره به فعالیتهای سیاسی خودش و دایی این دو جوان که در دههٔ شصت حکم اعدام برایش صادر شده بود، صدور این حکم برای دو فرزندش را نوعی تصفیه حساب شخصی می خواند و در این خصوص به هرانا میگوید: "پسران من به سرنوشت آنهایی دچار شدند که به اتهام بازدید از کمپ اشرف در عراق، اعدام شدند."
پدر این دو اعدامی با اشاره به نزدیکی محل سکونتشان در دههٔ شصت به جبهه، در جنگ ایران و عراق، خاطر نشان کرد که "بر اثر موج انفجارهای مربوط به جنگ دو فرزندم، که در همان زمان تولد یافتند، دچار ناراحتیهای مغزی شدند. محمد دچار لکنت زبان شد و عبدالله نیز تا سه سالگی زبان باز نکرد، از سال ۱۳۶۵ تحت درمان روحی و روانی بودند و از چهار سال قبل نیز مجددا تحت درمان پزشک قرار گرفته و دارای پرونده نزد ایشان هستند. بر همین اساس آنها یا نمیتوانند چنین جرایمی را مرتکب شده باشند و یا از کنترل ایشان خارج بوده."
وی افزود: "با اینکه پروندههای پزشکی دو فرزندم به دادگاه ارسال شده اما متاسفانه جهت تحقیق در مورد صحت و سقم این بیماریها مسئولان به پزشک قانونی مراجعه نکردند و تنها گفتند که ما میخواهیم این دو نفر را اعدام کنیم."
آقای فتحی در مورد عدم رسانهای شدن بازداشت و حکم صادره برای دو فرزندش به گزارشگر هرانا گفت که "تاکنون به علت وعدههای مسئولان و وکیل به همسرم که حکم شکسته خواهد شد و عدم رضایت وی در خصوص این مسئله، ما دستمان در این خصوص بسته بود. در واقع قرار بود ما پس از رای دیوان عالی، که حدود یک ماه پیش صادر شد، اقدامات لازم را در این زمینه به عمل آوریم تا اینکه صبح امروز به ما خبر دادند، حکم را فردا اجرا خواهند کرد..."
وی در پایان اضافه کرد که دو پسرش در ستادهای انتخاباتی بعضا فعالیت سیاسی داشتند و در اعیاد و مراسم چهارشنبه سوری مانند تمامی جوانان شرکت میکردند اما با تمام اینها این حکم کاملا جنبهٔ تصفیه حساب دارد.
اتهامات این دو برادر از سوی مقامات قضایی، محاربه با خدا از طریق سرقت مسلحانه و تشکیل گروه غیرقانونی ضد نظام جمهوری اسلامی عنوان شده است.
بیژن فتحی، پدر این دو جوان محکوم به اعدام، به کمپین بین المللی لغو مجازات مرگ گفته بود “حکم یک ماه پیش در دادگاه تجدید نظر تایید شد و ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ طی تماس تلفنی با مادر این دو زندانی خبر دادهاند که حکم آنها فردای آنروز یعنی ۲۷ اردیبهشت جاری اجرا خواهد شد.
از طرفی
بیژن فتحی، پدر این دو جوان اعدامی، در گفتگو با گزارشگر هرانا گفته بود: "محاربه به معنی جنگ با خدا و جنگ با نظام اسلامی ست، در حالی که پسران من هیچ جنگی با خدا و نظام اسلامی نداشتند."
در هشتم فروردین ماه سال ۱۳۸۹ هفت نفر به نامهای محمد و عبدالله فتحی فرزند بیژن، داوود جمشیدیان فرزند محمدرضا، سعید جوانمردی. فرزند یدالله، محسن گودرزی. فرزند لطف الله، دانیال امیریاوری. فرزند محمدرضا و ابراهیم جوانمردی. فرزند رضا توسط نیروی انتظامی در چالوس (استان مازندران) بازداشت و به اصفهان منتقل شدند.
شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان به ریاست قاضی مقضی در جلسهای دو ساعته به محاکمهٔ این افراد پرداخته و نامبردگان را به اعدام محکوم کرد.
این در حالیست که پس از ارسال پروندهٔ این هفت تن به دیوان عالی، قضات دیوان اعلام کرده بودند که حداکثر مجازات ایشان باید ۷-۱۵ سال زندان است. بر همین اساس حکم پنج نفر لغو اما حکم اعدام محمد و عبدالله فتحی تایید شده و به گواه خانواده شان، مسئولان گفتند که از بالا دستور آمده که این دو نفر بایستی اعدام شوند.
بیژن فتحی با اشاره به فعالیتهای سیاسی خودش و دایی این دو جوان که در دههٔ شصت حکم اعدام برایش صادر شده بود، صدور این حکم برای دو فرزندش را نوعی تصفیه حساب شخصی می خواند و در این خصوص به هرانا میگوید: "پسران من به سرنوشت آنهایی دچار شدند که به اتهام بازدید از کمپ اشرف در عراق، اعدام شدند."
پدر این دو اعدامی با اشاره به نزدیکی محل سکونتشان در دههٔ شصت به جبهه، در جنگ ایران و عراق، خاطر نشان کرد که "بر اثر موج انفجارهای مربوط به جنگ دو فرزندم، که در همان زمان تولد یافتند، دچار ناراحتیهای مغزی شدند. محمد دچار لکنت زبان شد و عبدالله نیز تا سه سالگی زبان باز نکرد، از سال ۱۳۶۵ تحت درمان روحی و روانی بودند و از چهار سال قبل نیز مجددا تحت درمان پزشک قرار گرفته و دارای پرونده نزد ایشان هستند. بر همین اساس آنها یا نمیتوانند چنین جرایمی را مرتکب شده باشند و یا از کنترل ایشان خارج بوده."
وی افزود: "با اینکه پروندههای پزشکی دو فرزندم به دادگاه ارسال شده اما متاسفانه جهت تحقیق در مورد صحت و سقم این بیماریها مسئولان به پزشک قانونی مراجعه نکردند و تنها گفتند که ما میخواهیم این دو نفر را اعدام کنیم."
آقای فتحی در مورد عدم رسانهای شدن بازداشت و حکم صادره برای دو فرزندش به گزارشگر هرانا گفت که "تاکنون به علت وعدههای مسئولان و وکیل به همسرم که حکم شکسته خواهد شد و عدم رضایت وی در خصوص این مسئله، ما دستمان در این خصوص بسته بود. در واقع قرار بود ما پس از رای دیوان عالی، که حدود یک ماه پیش صادر شد، اقدامات لازم را در این زمینه به عمل آوریم تا اینکه صبح امروز به ما خبر دادند، حکم را فردا اجرا خواهند کرد..."
وی در پایان اضافه کرد که دو پسرش در ستادهای انتخاباتی بعضا فعالیت سیاسی داشتند و در اعیاد و مراسم چهارشنبه سوری مانند تمامی جوانان شرکت میکردند اما با تمام اینها این حکم کاملا جنبهٔ تصفیه حساب دارد.

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر