نامه سرگشاده خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کرد، به گزارشگر ویژه سازمان ملل در ایران دکتر "احمد شهید"
جناب آقای دکتر "احمد شهید"
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
درود یک خانواده رنج دیده کرد ایرانی را پذیرا باشید
ما، خانواده "انور حسین پناهی"، فعال مدنی دربند کرد، طی این نامه، سعی بر این داریم کە مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانواده امان رواداشته شده را برایتان بازگوو کنیم:
رنجها از آنجا آغاز شد که "انور حسین پناهی"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، چهار سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطه حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همینطور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت.
پس از بازداشت "انور"، "اشرف" فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پرونده انور و پسر خاله اش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.
اما متاسفانه "اشرف" در تاریخ 1387/7/6 در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بی گناهی برادر بزرگش "انور" بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود ضربه جبران ناپذیری را هر دو خانواده متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای "انور" نیز بیشتر شد.
از سوی دیگر ماموران وزارت اطلاعات دولت جمهوری اسلامی، سال گذشته، برادر هجده ساله "انور" را نیز به خاطر دنبال کردن پرونده اش، بازداشت کرده و به دنبال شکنجه جسمی و به منظور اخذ اعتراف تلویزیونی، از ناحیه چشم دچار پارگی شدید شده و بر اثر آن بینایی یکی از چشم های خود را دست داده است.
اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانه ی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادرانور و حتی خواهران انور، به اداره ی اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند.
جناب آقای احمد شهید
پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر می کنند؟
اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر اعتقاداتشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به آن دلیل که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه می دهند. اما سوال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده، محاکمه و مجازات کرد؟
هم اکنون "انورحسین پناهی"، فعال سرشناس سیاسی و مدنی کرد، که هم کنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، دچار خونریزی و عفونت کلیه شده و در در وضعیت وخیم جسمانی قرار دارد. نامبرده تاکنون چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است و علیرغم آنکه پزشک بهداری زندان به وی گفته که باید به بیمارستان منتقل شده و در آنجا تداوی اش ادامه یابد اما مسئولین زندان از انتقال اش جلوگیری کرده اند.
گفتنی است نامبرده در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر "قروه"/ کردستان ایران/ بسر میبرد از ناحیه دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت "کلیه" و "روده" شده اما هموارە از سوی مسئولین زندان مورد بی توجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر، "انور حسین پناهی" که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانه پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی اداره اطلاعات قرار گرفته است.
در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما می رسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و می توانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید.
باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظه ای آرامش و آسایش را به خود ندیده ایم به گوش جهانیان برسد.
با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی
خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کرد ایرانی
رونوشت:
دیدبان حقوق بشر
به خانم ناوی پیلای
سازمان گزارشگران بدون مرز
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
نامه‌یه‌كی سه‌رئاواڵه‌ی بنه‌ماڵه‌ی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی زیندانی سیاسی كورد
بۆ هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كان له ئێران دوكتۆر "ئه‌حمه‌د شه‌هید"
به‌رێز دوكتۆر "ئه‌حمه‌د شه‌هید"
هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كان له كاروباری ئێران
رێزوسڵاوی بنه‌ماڵه‌یه‌كی ره‌نج دیتووی كوردی ئێرانی قبوڵ بكه‌ن
ئێمه بنه‌ماڵه‌ی "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی مه‌ده‌نی به‌ندكراوی كورد، له درێژه‌ی ئه‌م نامه‌یه هه‌وڵمان ئه‌وه‌یه كه كورته‌یه‌ك له‌و سته‌م و ره‌نجانه‌ی كه به سه‌ر بنه‌ماڵه‌كه‌مان هاتووه‌و داسه‌پاوه بۆتانی بخه‌ینه‌رو باسی بكه‌ین.
ره‌نج و ئازاره‌كان له‌و كاته‌وه ده‌ستی پێكرد كه "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی مه‌ده‌نی كه كوری گه‌وره‌ی بنه‌ماڵه‌یه‌و خاوه‌نی هاوسه رو سێ منداڵه، چوار ساڵ پێش ئێستا به تاوانێكی نه‌كراو ده‌ستبه‌سه‌رو زیندانی ده‌كرێ و هه‌روه‌ها له ژێَر ئه‌شكه‌نجه‌دا به ئێعدام مه‌حكووم كرا. ئه‌گه‌رچی له لایه‌ن رێكخراوه‌كانی داكۆكی كار له مافی مرۆڤ و كه‌مپه‌ینی جیهانی و هه‌روه‌ها به‌دواداچوونه‌كانی به‌رده‌وامی چالاكان له یه‌كیه‌تی ئوروپا، حوكمی ئێعدامی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی له دادگای پێداچوونه‌وه‌ی كۆماری ئیسلامی هه‌ڵوه‌شایه‌وه‌و به شه‌ش ساڵ زیندان كۆتایی پێهات.
دوابه‌دوای ده‌ستبه‌سه‌ر كردنی "ئه‌نوه‌ر" ، "ئه‌شره‌ف" منداڵی دووهه‌می بنه‌ماڵه كه له شاری تاران بۆ بژیوی رۆژانه سه‌رقاڵی كار بوو و یاریده‌ده‌ری باوكی پیری بنه‌ماڵه‌كه‌یان بوو، دوابه‌دوای داسه‌پاندنی حوكمی ئێعدام به سه‌ر ئه‌نوه‌ری برای، شوێنی كاره‌كه‌ی خۆی گواسته‌وه بۆ شاری سنه‌و كه‌وته دوای پێداچوونه‌وه به سه‌ر دۆسیه‌ی ئه‌نوه‌ری برای و هه‌روه‌ها یه‌كێكی تر له خزمه‌كانی خۆیان.
به‌ڵام به داخه‌وه "ئه‌شه‌ره‌ف" له رێكه‌وتی 6/7/1387 له كاتی چوون بۆ تاران و به مه‌به‌ستی داكۆكی كردن له سه‌ر بێ تاوانی ئه‌نوه‌ری برای كه چه‌ندین به‌ڵگه‌ی له گه‌ڵ خۆی بردبوو له لایه‌ن كه‌سانێكی نه‌ناسراوه‌وه كوژرا. له ده‌ست دانی ئه‌شره‌ف كه ته‌نها كه‌سی بنه‌ماڵه‌كه بوو بۆ ده‌رهێنانی بژیوی رۆژانه‌ی خۆیان و هه‌روه‌ها براكه‌شی "ئه‌نوه‌ر"، خه‌سارێكی گه‌وره بوو بۆ هه‌ر دوو بنه‌ماڵه‌كه‌و هه‌روه‌ها دوابه‌دواوی داسه‌پاندنی حوكمی ئێعدامی "ئه‌نوه‌ر" ئه‌م خه‌ساره گه‌یشته ئه‌و په‌ڕی خۆی.
له لایه‌كی دیكه‌وه ساڵی رابردوو به‌رپرسانی وزه‌راتی ئیتلاعاتی كۆماری ئیسلامی، سه‌ر له نوێ براكه‌ی دیكه‌ی "ئه‌نوه‌ر" كه ته‌مه‌نی ته‌نها 18 ساڵ بوو به هۆی به‌دواداچوونی دۆسیه‌ی ئه‌نوه‌ری برای ده‌ستبه‌سه‌ر كراو له دوای ئه‌شكه‌نجه‌یه‌كی زۆر به مه‌به‌ستی وه‌رگرتنی (اعتراف) له كاناڵه‌كانی راگه‌یاندنی كۆماری ئیسلامی كه حازر نه‌بوو وه‌ها كارێك بكات به‌داخه‌وه له ژێر ئه‌م ئه‌شكه‌نجانه‌دا چاوێكی له ده‌ست دا.
هه‌مووی ئه‌مانه له كاتێكدایه كه هه‌موو بنه‌ماڵه‌ی "ئه‌نوه‌ر" هه‌ر له باوكییه‌وه كه له ته‌مه‌نی 70 ساڵیدایه‌و هه‌روه‌ها دایكی و ته‌نانه‌ت خۆشكه‌كانیشی، زۆر جار بانگهێشتی ئیداره‌ی ئیتلاعات كراون و لێپرسینه‌وه‌و هه‌ره‌شه‌یان لێكراوه.
به‌رێز جنابی ئه‌حمه‌د شه‌هید
پرسیاری ئێمه له جنابتان وه‌كوو راپۆرت نێری تایبه‌تی ماڤی مرۆڤی رێكخراوی نه‌ته‌وه یه‌كگرتوه‌كان ئه‌وه‌یه كه له كام شوێنی جیهان كه‌سێك به تاوانی چالاكی كردنی كه‌سێكی دیكه ده‌ستبه‌سه‌ر ده‌كرێت؟
تاوانی هه‌موو خۆشكان و براكانی بنه‌ماڵه‌ی ئێمه له ئێران، ته‌نها به هۆی بوون و خه‌باتی سیاسی دوو كه‌س له ئه‌ندامانی بنه‌ماڵه‌كه‌یه له ده‌ره‌وه‌ی ئێران. ئه‌و دوو كه‌سه به هۆی بیروباوره‌كانیان، رێگای خه‌باتی سیاسییان له به‌رامبه‌ر كۆماری ئیسلامی هه‌ڵبژاردووه‌و به هۆی ئه‌وه‌یكه هیچ مه‌جاڵ و ده‌فه‌تێك له نێو خۆی وڵات بوَیان نه‌ماوه‌ته‌وه، به ناچار له ده‌ره‌وه‌ی ئێران درێژه به چالاكییه‌كانی خۆیان ئه‌ده‌ن. پرسیار لێره‌دایه كه بۆچی باقی ئه‌ندامانی دیكه‌ی بنه‌ماڵه‌كه به تاوانێكی نه‌كرده، موحاكمه‌و سزا ده‌درێن؟
هه‌نووكه "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی ناسراوی سیاسی و مه‌ده‌نی كورد، له بارودۆخێكی زۆر خراب له زیندانی ناوه‌ندیی شاری سنه به سه‌ر ده‌باو تووشی خوێنرێژی و عفونه‌تی گورچیله بووه. ناوبرا چه‌ندین جار بۆ بێهداری زیندان ره‌وانه كراوه و سه‌ره‌ڕای ئه‌وه‌یكه پزیشكان وتوویانه كه ده‌بێ بگوازرێته‌وه بۆ نه‌خۆشخانه‌ی شار و له‌وێ له ژێر چاوه‌دێریدا بیت، به‌ڵام به‌رپرسیانی زیندان رێگه‌ی پێ ناده‌ن و به‌رگری لێده‌كه‌ن.
ده‌بێ بوه‌ترێ ناوبراو كاتێك كه له گرتووخانه‌ی ئیتلاعاتی شاری قوروه(كوردستانی روژهه‌ڵات) به‌سه‌ر ده‌برد له شوێنی (دنده) تووشی شكان بووه‌و ماوه‌ی سێ ساڵه كه تووشی عفونه‌تی "گورچیله" و "ریخۆڵه" بووه و به‌رده‌وام له لایه‌ن به‌رپرسانی زیندانه‌وه له به‌ر چاو نه‌گیراوه، ئێستاكه له ئاستانه‌ی نانه‌وه‌ی دۆسیه‌ی تازه‌و هه‌روه‌ها دانانی تاوانی تازه له لایه‌ن ئیداره‌ی ئیتلاعاته‌وه‌یه.
له‌م بارودۆخه‌دا ئێمه هاواری بێ تاوانی و سكاڵای خۆمان به گوێی ئێوه ده‌گه‌یێنین، چونكه له سه‌ر ئه‌و باوه‌ره‌ین ئێوه هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كانن و ده‌توانن ده‌نگی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه له بێ ده‌نگییه‌وه(بیداد) وه زاڵه هاتوون به گوێی ئه‌م دامه‌زراوه نێونه‌ته‌وه‌ییه بگه‌یێنن.
به‌و هیوایه‌ی كه ئه‌م هاواره مه‌زڵوومه‌ی بنه‌ماڵه‌ی ئێمه كه له چه‌ند ساڵی رابڕدوودا ته‌نانه بۆ ساتێكیش بوبێ ئارامی و ئاسایشمان نه‌دیوه به گوێی دونیا بگه‌یێت.
به‌سپاس و به هیوای هه‌ڵمه‌تی هه‌رچی زووترو كارای ئێوه
بنه‌ماڵه‌ی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی، زیندانی سیاسی كوردی ئێرانی
روونوس:
چاودێری مافی مرۆڤ
بۆ به‌رێز ناوی پیلای
رێكخراوی هه‌واڵنێرانی بێ سنوور
كۆمه‌ڵه‌ی چالاكانی مافی مرۆڤ له ئێران
كومیته‌ی به‌رگری له زیندانیای سیاسی و مه‌ده‌نی
جناب آقای دکتر "احمد شهید"
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
درود یک خانواده رنج دیده کرد ایرانی را پذیرا باشید
ما، خانواده "انور حسین پناهی"، فعال مدنی دربند کرد، طی این نامه، سعی بر این داریم کە مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانواده امان رواداشته شده را برایتان بازگوو کنیم:
رنجها از آنجا آغاز شد که "انور حسین پناهی"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، چهار سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطه حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همینطور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت.
پس از بازداشت "انور"، "اشرف" فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پرونده انور و پسر خاله اش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.
اما متاسفانه "اشرف" در تاریخ 1387/7/6 در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بی گناهی برادر بزرگش "انور" بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود ضربه جبران ناپذیری را هر دو خانواده متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای "انور" نیز بیشتر شد.
از سوی دیگر ماموران وزارت اطلاعات دولت جمهوری اسلامی، سال گذشته، برادر هجده ساله "انور" را نیز به خاطر دنبال کردن پرونده اش، بازداشت کرده و به دنبال شکنجه جسمی و به منظور اخذ اعتراف تلویزیونی، از ناحیه چشم دچار پارگی شدید شده و بر اثر آن بینایی یکی از چشم های خود را دست داده است.
اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانه ی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادرانور و حتی خواهران انور، به اداره ی اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند.
جناب آقای احمد شهید
پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر می کنند؟
اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر اعتقاداتشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به آن دلیل که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه می دهند. اما سوال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده، محاکمه و مجازات کرد؟
هم اکنون "انورحسین پناهی"، فعال سرشناس سیاسی و مدنی کرد، که هم کنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، دچار خونریزی و عفونت کلیه شده و در در وضعیت وخیم جسمانی قرار دارد. نامبرده تاکنون چندین بار به بهداری زندان منتقل شده است و علیرغم آنکه پزشک بهداری زندان به وی گفته که باید به بیمارستان منتقل شده و در آنجا تداوی اش ادامه یابد اما مسئولین زندان از انتقال اش جلوگیری کرده اند.
گفتنی است نامبرده در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر "قروه"/ کردستان ایران/ بسر میبرد از ناحیه دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت "کلیه" و "روده" شده اما هموارە از سوی مسئولین زندان مورد بی توجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر، "انور حسین پناهی" که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانه پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی اداره اطلاعات قرار گرفته است.
در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما می رسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و می توانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید.
باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظه ای آرامش و آسایش را به خود ندیده ایم به گوش جهانیان برسد.
با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی
خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کرد ایرانی
رونوشت:
دیدبان حقوق بشر
به خانم ناوی پیلای
سازمان گزارشگران بدون مرز
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
نامه‌یه‌كی سه‌رئاواڵه‌ی بنه‌ماڵه‌ی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی زیندانی سیاسی كورد
بۆ هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كان له ئێران دوكتۆر "ئه‌حمه‌د شه‌هید"
به‌رێز دوكتۆر "ئه‌حمه‌د شه‌هید"
هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كان له كاروباری ئێران
رێزوسڵاوی بنه‌ماڵه‌یه‌كی ره‌نج دیتووی كوردی ئێرانی قبوڵ بكه‌ن
ئێمه بنه‌ماڵه‌ی "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی مه‌ده‌نی به‌ندكراوی كورد، له درێژه‌ی ئه‌م نامه‌یه هه‌وڵمان ئه‌وه‌یه كه كورته‌یه‌ك له‌و سته‌م و ره‌نجانه‌ی كه به سه‌ر بنه‌ماڵه‌كه‌مان هاتووه‌و داسه‌پاوه بۆتانی بخه‌ینه‌رو باسی بكه‌ین.
ره‌نج و ئازاره‌كان له‌و كاته‌وه ده‌ستی پێكرد كه "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی مه‌ده‌نی كه كوری گه‌وره‌ی بنه‌ماڵه‌یه‌و خاوه‌نی هاوسه رو سێ منداڵه، چوار ساڵ پێش ئێستا به تاوانێكی نه‌كراو ده‌ستبه‌سه‌رو زیندانی ده‌كرێ و هه‌روه‌ها له ژێَر ئه‌شكه‌نجه‌دا به ئێعدام مه‌حكووم كرا. ئه‌گه‌رچی له لایه‌ن رێكخراوه‌كانی داكۆكی كار له مافی مرۆڤ و كه‌مپه‌ینی جیهانی و هه‌روه‌ها به‌دواداچوونه‌كانی به‌رده‌وامی چالاكان له یه‌كیه‌تی ئوروپا، حوكمی ئێعدامی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی له دادگای پێداچوونه‌وه‌ی كۆماری ئیسلامی هه‌ڵوه‌شایه‌وه‌و به شه‌ش ساڵ زیندان كۆتایی پێهات.
دوابه‌دوای ده‌ستبه‌سه‌ر كردنی "ئه‌نوه‌ر" ، "ئه‌شره‌ف" منداڵی دووهه‌می بنه‌ماڵه كه له شاری تاران بۆ بژیوی رۆژانه سه‌رقاڵی كار بوو و یاریده‌ده‌ری باوكی پیری بنه‌ماڵه‌كه‌یان بوو، دوابه‌دوای داسه‌پاندنی حوكمی ئێعدام به سه‌ر ئه‌نوه‌ری برای، شوێنی كاره‌كه‌ی خۆی گواسته‌وه بۆ شاری سنه‌و كه‌وته دوای پێداچوونه‌وه به سه‌ر دۆسیه‌ی ئه‌نوه‌ری برای و هه‌روه‌ها یه‌كێكی تر له خزمه‌كانی خۆیان.
به‌ڵام به داخه‌وه "ئه‌شه‌ره‌ف" له رێكه‌وتی 6/7/1387 له كاتی چوون بۆ تاران و به مه‌به‌ستی داكۆكی كردن له سه‌ر بێ تاوانی ئه‌نوه‌ری برای كه چه‌ندین به‌ڵگه‌ی له گه‌ڵ خۆی بردبوو له لایه‌ن كه‌سانێكی نه‌ناسراوه‌وه كوژرا. له ده‌ست دانی ئه‌شره‌ف كه ته‌نها كه‌سی بنه‌ماڵه‌كه بوو بۆ ده‌رهێنانی بژیوی رۆژانه‌ی خۆیان و هه‌روه‌ها براكه‌شی "ئه‌نوه‌ر"، خه‌سارێكی گه‌وره بوو بۆ هه‌ر دوو بنه‌ماڵه‌كه‌و هه‌روه‌ها دوابه‌دواوی داسه‌پاندنی حوكمی ئێعدامی "ئه‌نوه‌ر" ئه‌م خه‌ساره گه‌یشته ئه‌و په‌ڕی خۆی.
له لایه‌كی دیكه‌وه ساڵی رابردوو به‌رپرسانی وزه‌راتی ئیتلاعاتی كۆماری ئیسلامی، سه‌ر له نوێ براكه‌ی دیكه‌ی "ئه‌نوه‌ر" كه ته‌مه‌نی ته‌نها 18 ساڵ بوو به هۆی به‌دواداچوونی دۆسیه‌ی ئه‌نوه‌ری برای ده‌ستبه‌سه‌ر كراو له دوای ئه‌شكه‌نجه‌یه‌كی زۆر به مه‌به‌ستی وه‌رگرتنی (اعتراف) له كاناڵه‌كانی راگه‌یاندنی كۆماری ئیسلامی كه حازر نه‌بوو وه‌ها كارێك بكات به‌داخه‌وه له ژێر ئه‌م ئه‌شكه‌نجانه‌دا چاوێكی له ده‌ست دا.
هه‌مووی ئه‌مانه له كاتێكدایه كه هه‌موو بنه‌ماڵه‌ی "ئه‌نوه‌ر" هه‌ر له باوكییه‌وه كه له ته‌مه‌نی 70 ساڵیدایه‌و هه‌روه‌ها دایكی و ته‌نانه‌ت خۆشكه‌كانیشی، زۆر جار بانگهێشتی ئیداره‌ی ئیتلاعات كراون و لێپرسینه‌وه‌و هه‌ره‌شه‌یان لێكراوه.
به‌رێز جنابی ئه‌حمه‌د شه‌هید
پرسیاری ئێمه له جنابتان وه‌كوو راپۆرت نێری تایبه‌تی ماڤی مرۆڤی رێكخراوی نه‌ته‌وه یه‌كگرتوه‌كان ئه‌وه‌یه كه له كام شوێنی جیهان كه‌سێك به تاوانی چالاكی كردنی كه‌سێكی دیكه ده‌ستبه‌سه‌ر ده‌كرێت؟
تاوانی هه‌موو خۆشكان و براكانی بنه‌ماڵه‌ی ئێمه له ئێران، ته‌نها به هۆی بوون و خه‌باتی سیاسی دوو كه‌س له ئه‌ندامانی بنه‌ماڵه‌كه‌یه له ده‌ره‌وه‌ی ئێران. ئه‌و دوو كه‌سه به هۆی بیروباوره‌كانیان، رێگای خه‌باتی سیاسییان له به‌رامبه‌ر كۆماری ئیسلامی هه‌ڵبژاردووه‌و به هۆی ئه‌وه‌یكه هیچ مه‌جاڵ و ده‌فه‌تێك له نێو خۆی وڵات بوَیان نه‌ماوه‌ته‌وه، به ناچار له ده‌ره‌وه‌ی ئێران درێژه به چالاكییه‌كانی خۆیان ئه‌ده‌ن. پرسیار لێره‌دایه كه بۆچی باقی ئه‌ندامانی دیكه‌ی بنه‌ماڵه‌كه به تاوانێكی نه‌كرده، موحاكمه‌و سزا ده‌درێن؟
هه‌نووكه "ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی" چالاكی ناسراوی سیاسی و مه‌ده‌نی كورد، له بارودۆخێكی زۆر خراب له زیندانی ناوه‌ندیی شاری سنه به سه‌ر ده‌باو تووشی خوێنرێژی و عفونه‌تی گورچیله بووه. ناوبرا چه‌ندین جار بۆ بێهداری زیندان ره‌وانه كراوه و سه‌ره‌ڕای ئه‌وه‌یكه پزیشكان وتوویانه كه ده‌بێ بگوازرێته‌وه بۆ نه‌خۆشخانه‌ی شار و له‌وێ له ژێر چاوه‌دێریدا بیت، به‌ڵام به‌رپرسیانی زیندان رێگه‌ی پێ ناده‌ن و به‌رگری لێده‌كه‌ن.
ده‌بێ بوه‌ترێ ناوبراو كاتێك كه له گرتووخانه‌ی ئیتلاعاتی شاری قوروه(كوردستانی روژهه‌ڵات) به‌سه‌ر ده‌برد له شوێنی (دنده) تووشی شكان بووه‌و ماوه‌ی سێ ساڵه كه تووشی عفونه‌تی "گورچیله" و "ریخۆڵه" بووه و به‌رده‌وام له لایه‌ن به‌رپرسانی زیندانه‌وه له به‌ر چاو نه‌گیراوه، ئێستاكه له ئاستانه‌ی نانه‌وه‌ی دۆسیه‌ی تازه‌و هه‌روه‌ها دانانی تاوانی تازه له لایه‌ن ئیداره‌ی ئیتلاعاته‌وه‌یه.
له‌م بارودۆخه‌دا ئێمه هاواری بێ تاوانی و سكاڵای خۆمان به گوێی ئێوه ده‌گه‌یێنین، چونكه له سه‌ر ئه‌و باوه‌ره‌ین ئێوه هه‌واڵنێری تایبه‌تی رێكخراوی نه‌ته‌وه‌یه‌كگرتوه‌كانن و ده‌توانن ده‌نگی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه له بێ ده‌نگییه‌وه(بیداد) وه زاڵه هاتوون به گوێی ئه‌م دامه‌زراوه نێونه‌ته‌وه‌ییه بگه‌یێنن.
به‌و هیوایه‌ی كه ئه‌م هاواره مه‌زڵوومه‌ی بنه‌ماڵه‌ی ئێمه كه له چه‌ند ساڵی رابڕدوودا ته‌نانه بۆ ساتێكیش بوبێ ئارامی و ئاسایشمان نه‌دیوه به گوێی دونیا بگه‌یێت.
به‌سپاس و به هیوای هه‌ڵمه‌تی هه‌رچی زووترو كارای ئێوه
بنه‌ماڵه‌ی ئه‌نوه‌ر حسێن په‌ناهی، زیندانی سیاسی كوردی ئێرانی
روونوس:
چاودێری مافی مرۆڤ
بۆ به‌رێز ناوی پیلای
رێكخراوی هه‌واڵنێرانی بێ سنوور
كۆمه‌ڵه‌ی چالاكانی مافی مرۆڤ له ئێران
كومیته‌ی به‌رگری له زیندانیای سیاسی و مه‌ده‌نی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر