خطردیپورت سید خدر میرسیدی شدت یافته است

با اینکه فدراسیون سرتاسری پناهندگان رسما اعلام کرده است که دیپورت از دید سازمان ملل منحل است اما وزارت کشور و امنیت ترکیه امروز دوباره به میرسیدی تلفن کرده و گفته است ما با سازمان ملل کاری نداریم و خودمان از سوی وزارت کشور تصمیم می گیریم و تنها 96 ساعت به دیپورتت باقی مانده سید خدر میر سیدی فعال حقوق بشری و روزنامه نگارکرد که به دلیل فشارهای پیوسته ی حکومت وقت ایران مجبور به ترک خاک ایران می شود خود را به سازمان ملل متحد معرفی می کند و از انجایی که مسایل حقوق بشر در باورهای عمیق وی جای دارد فعالیتهای انسانی خود را در راستای دفاع از حقوق پناهجویان در ترکیه از طریق انجمن حمایت از پناهجویان دنبال می کند و پس ازتلاشهای پیوسته ناگهان در تاریخ سوم جولای 2011 احضاریه ای برای او ودیگراعضای انجمن حمایت از پناهجویان صادر می شود و در این میان برای ساناز ایزدی و خدر میرسیدی حکم دیپورت و دیگر اعضا حکم تبعید صادر می شود. بر اثر فشار رسانه ها وسازمانهای حقوق بشر حکم دیپورت ساناز لغو اما تهدیدات ترکیه علیه خدرمیرسیدی همچنان ادامه دارد.

به همین جهت کوردانه یک مصاحبه ی فوری و اختصاصی با خدر میر سیدی انجام داده است تا دلیل ادامه ی تهدیدات دولت ترکیه و خطر دیپورت او به گفتگو گذاشته شود.گفتگو: سیروان عنایتی خبرنگار کوردانه در ترکیهکوردانه: چرا وزارت کشور ترکیه تصمیم به دیپورت شما گرفته است؟خدرمیرسیدی: اگر بخواهم صادقانه پاسخ این سوال را بدهم باید اعتراف کنم نه من نه دیگر اعضآی انجمن حمایت از پناهجویان هیچ اطلاع دقیقی در این رابطه نداریم. تنها چیزی که وجود دارد این است که ما در این انجمن صرفا یک فعالیت حقوق بشری را شروع کردیم و تنها سعی کردیم از طریق رسانه ها و مطبوعات جهانی دردهای پناهجویان را به اطلاع کمیسیاریای عالی سازمان ملل برسانیم و گام موثری را جهت کمک به جامعه ی پناهجویان برداریم. لذا دوباره تاکید می کنم فعالیتهای ما صرفا حقوق بشری بوده است وتمامی رسانه ها و سازمانها از عملکرد مثبت و انسانی ما مطلع هستند.کوردانه: وضعیت دیپورت شما و خانم ایزدی به کجا رسیده است؟خدرمیر سیدی :تا جایی که اینجانب در جرایان خبرها هستم در اثر فشار رسانه ها و فعالیتهای پیوسته ی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه خطر دیپورت ساناز ایزدی تقریبا از بین رفته و پرونده ی اوباز شده و قرار است که سازمان ملل دوباره با ایشان مصاحبه کند.اما با کمال ناباوری با اینکه اینجانب پرونده ام در سازمان ملل از قبل باز بوده و توسط وکلای این سازمان در حال بررسی است و از همه مهمتردرفدراسیون سرتاسری پناهنگان اعلام کرده که حکم دیپورت هر دو نفر ما لغو شده است اما امروزپلیس امنیت شهر نوشهیر مرا احضارکرد و با تن صدای بسیار تهدید امیز اعلام کرد:ما به هیچ وجه به رسانه ها و سازمان ملل و فدراسیون کاری نداریم و انها هر چه می خواهند بنویسند. هشدار کاملا جدی است و تنها 96 ساعت فرصت داری خاک ترکیه را ترک کنید. این دستور وزارت کشور ترکیه است و باید حتما اجرا شود و تاکید می کنیم پس از ان تاریخ دولت ترکیه هیچ مسولیتی در برابر جان شما به عهده نخواهد گرفت.کوردانه : این ابهامات را در اضهارات سازمان ملل و دولت ترکیه چگونه ارزیابی می کنید؟خدرمیر سیدی : قضیه بسیار پیچیده و ابهام برانگیز است و من نمی دانم چه ارتباطات یا ضوابطی میان سازمان ملل و دولت ترکیه است. اما انچه که حتی مرا هم به حیرت و وحشت انداخته است ان است که چگونه ممکن است که اینجانب با اینکه پرونده ام در دست سازمان ملل است و وکلای بین المللی همین سازمان در حال بررسی ان هستند ناگهان به من اطلاع داده می شود که از دید وزارت کشور ترکیه پرونده ی شما بسته است و باید خاک ترکیه را ترک کنید و این مساله به سازمان ملل هم هیچ ربطی ندارد.با این وجود چند مساله در اینجا مطرح می شود:* ایا سازمان ملل تنها یک نماد است و نباید هیچ حمایتی از یک فعال حقوق بشرو روزنامه نگار کرد انجام دهد؟* اگر دولت ترکیه روی تصمیم خود برای دیپورت اینجانب مصر است پس چرا ساختمان کمیسیاریای عالی سازمان ملل را در انکارا پذیرفته است و اگر ان را پذیرفته یعنی این سازمان را به رسمیت می شناسد و تصمیمات و خواسته های سازمان ملل برایش مهم و حیاتی است.* از همه مهمتر انکه ابعاد اتهامات علیه اینجانب مشخص نشده است. من با دهها و حتی صدها مدرک ثابت می کنم که هم در ایران و هم در ترکیه و حتی در کشور سوم تنها و تنها از قلم خود برای ارمانهایم استفاده کرده و خواهم کرد. زیرا اینجانب یک فعال مطبوعاتی هستم و در راستای مسایل حقوق بشر تنها به قلم و کاغذ متوصل شده ام. ایا چنیان فردی با چنین ساختارهای فکری باید این چنین مورد بی مهری قرار بگیرد ...؟کوردانه : درخواست شما از رسانه ها و سازمانها حقوق بشری چیست؟خدرمیر سیدی : نمی دانم ایا 96 ساعت زمانی که در اختیار من قرار گرفته است کفاف ان را می دهد تا در خواستی کنم و اگر کفاف می دهد این سازمانها و مراکز حقوق بشر در چنین بازه ی زمانی کوتاهی می توانند از اینجانب دفاع نمایند؟به هر حال با صدایی دردالود وبا دنیایی از مشکلات از تک تک روزنامه نگاران جهان ، گزارشگران بدون مرز، سازمانها ی حقوق بشری و مراکز مربوط به امور پناهندگان درخواست می کنم نگذارید این 96 ساعت به 97 ساعت برسد. اینجانب برای جامعه ی جهانی و مسایل حقوق بشری گام برداشته ام و به همین جهت امروز باید جامعه ی جهانی حمایت خود را از من و خانواده ی بی پناهم انجام دهد و در پایان ازهمسنگرانم درحزب دموکرات کردستان ورسانه های فعال ان و نیز کمیته های خارج از کشور این حزب همیشه در صحنه نهایت تشکررا دارم که پیوسته در تلاشند تا دیپورت اینجانب را متوقف نمایند.تذکر:تمامی حقوق این مصاحبه مربوط به کوردانه است و رادیو وب سایت کوردانه هیچ مسولیتی را در برابر سو استفاده ی دیگر منابع از متن این مصاحبه به عهده نمی گیرد.